یادش بخیر زمان کودکی...مادرم کارتهای مثل های ایرانی را برایم خریده بود و تک تک آنها را برایم توضیح می داد.همیشه از یک کارتی( که مردی خوابیده بود و مگسی روی سرش نشسته بود و خرسی قهوه ای با سنگی در دست...) از مادر میپرسیدم و مادر با مهربانی وصبر پرسشهای تکراری مرا دوباره پاسخ میداد....و چه زیبا بود نمایش (مجید دلبندم) در دوره نوجوانی... 

۱-گفتارها و کردارهای دوستان خوبمان در موزه ملی(( که در تلاش ها و پشتکارشان شکی نیست)) مرا یاد دوستی خاله خرسه می اندازد! خاله جان میگه: فرهنگ سازی و آموزش هدف ما از نگذاشتن کتیبه ای بسیارمهم از دوره شکوهمند هخامنشی در ویترین است!چون خارجیها این کار را انجام میدهند ما هم باید انجام بدهیم! خاله جان! گرامی جان! خارجیهای مورد علاقه شما وضعیت میراث فرهنگی و گردشگریشون خیلی خوبه ها! میشه در این زمینه ها هم الگو بگیرید؟ از جذب توریست و وضعیت انبارهای نگهداری آثار هم نمونه گیری و نمونه برداری و نمونه اندازی ونمونه چینی کنید تا وضعیت میراث فرهنگیمان نمونه تر بشودو چینیها هم درکنار بازارهای دیگرمان در این بازار فرهنگی هم سهمی داشته باشند.

۲-مجید دلبندم مرا یاد دوستانی که میفرمایند شعرنو! زمانی توسط نیمای بزرگ! ابداع شد و احمد شاملو! آنرا ادامه داد.... هم می اندازد! نمیدانم باید چگونه فهماند که شعر ایرانی همیشه توانمند و شیوا بوده و هست و خواهد بود.چه نیازی به تغییر قالب؟ چرا تغییر نام؟ دوستان میفرمایند قالبهای ایرانی کهنه شده اند! آیا شعرهای زیبای بزرگانمان در دوران مشروطه را خوانده اید؟ زیبایی و قدرت شعر ایرانی همیشگیست! دوستانی را میشناسم که در سراسر عمرشان تا الان که زنده هستندیک غزل یا مثنوی نداشتند(البته الان با مراجعه به نیازمندیهای روزنامه و ثبت نام در کلاسهای :فن بیان قافیه بندی ! و آموزش فشرده طبع و ذوق شاعری !کوشش میکنند به شاعر کلاسیک تبدیل شوند.) 

 آه..! چه رمانتیک! چه با کلاس! در فضایی پر از دود سیگار که مخاطبان مشغول خوردن قهوه هستند و لباسهایی شبیه شخصیتهای کارتونی پوشیدند(هرچه عجیبتر لباس بپوشند باکلاس تره!) با تغییر لحن صدایشان و بستن چشمانشان ویا خیره شدن به یک نقطه و حرکات موزون دست میگویند: آه....! ای بادها بوزید! هنگام ظهر است و من در سایه ی درختی نشسته ام ....!!!!!!و سپس نام شعر بر آن میگذارند!...مجیدجان! دلبندم:این نثره! قیافه مجید یادتونه؟ با اون قیافه میگه: کثره! میگم: این شعر نیست! مجید میگه.... و جالب اینجاست که این افراد طرفدار سینه چاک احمد شاملو هستند!!.نمیدانم چگونه افرادی مانند شاملو به خود جرات میدادند که به بزرگترین و برترین حماسه سرای طول تاریخ(فردوسی بزرگ) توهین کنند؟! کسانی که اینگونه خود را اهل ادبیات میدانند چگونه به کتاب شاه نامه میتوانند اهانت کنند؟! شاه نامه اوج شکوه و فر تاریخ و ادبیات ما ایرانیانست.... 

 ۳-خاله خرسه از کسانیست که برای جوانها دلش میسوزه و میخواد آنها را با موسیقی مردمی پاپ! بیشتر آشنا بکنه و همش حمایت میکنه از مقلدین صداهای خارج از کشور و همش میگه ما که موسیقی نداشتیم! همه چی از غربه! طفلک آخه آشنا نیست با لوح چغامیش خوزستان.آشنا نیست با تنبور و تار چندهزارساله ایرانی و میگه موسیقی ما خسته کننده و غمگینه! جوان شادی و ریتم میخواد! و مجوز میده که دربرنامه های طنز تلویزیون نوازندگان موسیقی ایرانی مسخره بشوند و در سینما تبلیغ موسیقی غربی رو میکنه ... وهمراه مجیددلبندم چه لذتی میبرند از این دنگ دنگهای رسمیه زیرزمینیه! چی چی مانکن و سعید پایه! 

بهتره یک کلاس خصوصی ((یا نیمه خصوصی برای خاله خرسه اگه با همراهش مجید دلبندم بیاد)) درباره دستگاههای موسیقی شاد و زیبای ایرانی برگزار کنم.مجید دلبندم که حرفمو قبول نمیکنه ولی بیاد بهتره هم خاله تنها نیست هم شهریه کلاس رو میده...