ایرانشناسی در اولویت برنامه های رسانه ها!

درود بر هموندان و دوستان گرامی

چند تن از شما خوبان یادآوری کردید که سینما و سیمای ما ملی نیست.ما میخواهیم همراه با دیدگاهتان نمونه ای از ملی نبودن را بفرمایید.دوستی گفت: تو به نفع تلویزیون و سینما میخواهی نظرات مثبت را جمع آوری کنی!

دوستان گرامی ما در این کشور زندگی میکنیم و رادیو تلویزیون سینما و تآتر متعلق بماست و بخش بسیاری از هزینه های مالی آنها از سرمایه ما مردم تامین میشود.پس این حق ماست بعنوان شهروندایرانی درباره نقاط ضعف و قوت رسانه های کشورمان نظر بدهیم.وقتی در مسابقه فوتبال مس کرمان و نماینده تازیان (دیروز۱۰فروردین)هواداران کرمانی پلاکاردهایی با جمله : خلیج همیشه فارس را در دست داشتند و تلویزیون چندبار نشان داد نباید از هواداران کرمانی و تصویربرداران و همه عوامل تشکر کرد که بازتاب دادند؟چند نظر درباره رسانه ها:

1-دو برنامه مستند ایرانشناسی از شبکه های یک(ساخته حمیدمجتهدی) و شبکه چهار(ساخته محمداینانلو) پخش میشود که کارهای بسیارخوب و حرفه ای هستند.برنامه ای هم دیروز(۱۰فروردین) از شبکه چهارکه درباره کار یک محیطبان گیلانی بود نصفه دیدم که خیلی لذت بردم.از سختیهای کارش از عشق به محیط زیست کشورش و مقابله با شکارچیان صحبت میکرد.اینها چند نمونه از برنامه های خوب سیما بود ولی این برنامه های خوب تعدادشان خیلی خیلی کم است.در مقایسه بودجه بسیار بالایی که سیمای کشورمان دارد ما انتظار بسیار بالایی از مدیران داریم که برنامه های ایرانشناسی بیشتر و بهتری تولید و پخش کند.از دیدگاه ما ایرانشناسی در اولویت همه برنامه های رسانه ای کشور باید باشد. چندتن از دوستان رسانه ای دیدگاه ما را نمیپذیرندو خرده میگیرند که ما درهمه مسایل نگاه ملی داریم!

2-تابستان و پاییزسال گذشته خیلی اصرار کردم که نشست نقدوبررسی فیلم سینمایی"حریم"ساخته آقای خطیبی را در فرهنگ سرای رسانه برگزار کنیم اما کارشناس فرهنگسرا با دیدگاه ما درباره این فیلم موافق نبود.به همه دوستانم پیشنهاد دیدن این فیلم را کرده ام.وبا اینکه این فیلم در ژانر وحشت است دوستان میگفتند چه ربطی به ایرانشناسی دارد؟! تو افراطی به همه مسایل اطرافت نگاه میکنی. همه دوستانم میدانند از هفده سالگی به عشق تخت جمشید به سینما علاقمند شدم و تصمیم جدی گرفتم به عنوان فیلمبردار و مستندساز وارد این عرصه شوم.از همان ابتدا بدنبال دیدن فیلمهایی بودم که غرور ملی جوان ایرانی را تقویت کند اما متاسفانه تا الان تعداد فیلمهای ایرانی که در این ده سال گذشته دیدم از تعداد انگشتان یک دست هم بیشتر نیست! استادمان تاکید میکرد که هر روز باید فیلم ببینید از هر ژانری! از هرکارگردانی!و این دیدنها پس از سالها هنوز بامن هست وبه صورت یک عادت (خوب یا بد؟) درآمده و سینمای ایرانی را همیشه به طور جدی دنبال میکنم.اعتراف میکنم بخاطر روحیه میهندوستی بالایی که دارم از دیدن این فیلمهای کیلویی! واقعا حالم بد میشود.از فیلم حریم گفتم.این فیلم واقعا یک فیلم میهندوستانه است!کارشناس فرهنگ سرا میگفت شاید کارگردان این فیلم منظور دیگری داشته.به هرحال من به عنوان یک مخاطب با دیدگاه ملی به این فیلم نگاه کردم و لذت بردم! .امیدوارم در سال 1389 بتوانیم نشستی را درباره این فیلم با حضور عوامل اصلی کار داشته باشیم.حتما این فیلم را که در سال1387تولید شده را از شبکه سینمای خانگی تهیه و نگاه کنید.

3-رادیو را زمانی دنبال میکنم که دوستانم مجری و گوینده باشند.وضعیت رادیو و برنامه های ایرانی آن بیشترو خیلی بهتر از دیگر رسانه هاست.آفرین به دوستانم در رادیو!

4-وضعیت تآتر که خیلی وخیم است!خیلی بد...! آخرین نمایشی که دیدم و لذت بردم در جشنواره فجربود.نمایش (سوگ سیاوش) کارآقای سیاوش تهمورس(طهمورث).آفرین به غیرت آقای تهمورس!

5-نمیدانم مقایسه باید کنیم با خارجیها یا نه؟با اینکه ما از لحاظ امکانات و تکنیک عقبتر از بیگانگان هستیم و این عقب ماندگی بخاطر مدیریت اشتباه در رسانه ها بویژه سینما بوده است.اما استعداد ایرانی اگر درست هدایت شود در سینمای جهان میتوانیم وزنه ای سنگین باشیم.آخرین فیلم خارجی که دیدم فیلم (روبان سفید)  کار (هانکه اتریشی)بود که در بیست اسفند پارسال در شهرکتاب مرکزی به نمایش درآمد و از لحاظ فنی و هنری لذت بردم و این فیلم الگویی مناسب درفیلمبرداریست.

منتظر دیدگاههای شما درباره رادیو-تلویزیون-تآتر و سینمای کشورمان هستیم.نمونه های خوب و بد را بگویید.سپاس.

پاینده ایران بزرگ

واپسین هخامنشی