شاه نامه درمانی۲
نشست شاه نامه درمانی
استاد امیر صادقی
روز مهرشید (یکشنبه ) هر هفته
هنگام ۳ تا ۵ پسین
سعادت آباد ـ بوستان شقایق ـ مجموعه شهربانو ـ اشکوب سوم
به یاد استادهشترودی
یادش بخیر...دهه شست...
در مجله دانستنیها گفتارهایی از استاد محسن هشترودی درباره بشقاب پرنده چاپ شده بود...
چندسال بعد از چندتن شنیدم که در زمان مرگ استادهشترودی در آسمان ایران تعدادی یوفو مشاهده شده بود...نمیدانم این گفته درست بود یا نه...
چند سال پیش در مراسمی از شاگرد استادهشترودی که اکنون مدیر مجتمع فرهنگی آموزشی دکترهشترودی هستند کتابی درباره استاد هدیه گرفتم...
و امروز خیلی خوشحالم که نخستین برنامه (فرزندان پاکی و راستی) در این آموزشگاه برگزار گردید .آنها برای دانش اموزان خود جشنی برپا کرده بودند و ما در روز شانزدهم ساعت چهار به آنجا رفتیم.
جایگاه جشن آموزشگاه در تالاربزرگ همایشهای مرکزقلب تهران در خیابان امیرآبادشمالی بود.
هنگامی که نوبت به اجرای برنامه کانون رسید اینگونه آغاز کردم:
جهان آفرین چون جهان آفرید چو فردوسی توس نآمد پدید
باشندگان در تالار که نزدیک به هزار تن بودند را با آرمانهای کانون آشنا نموده و از سوی کانون به دو تن از دانش آموزان نمونه آموزشگاه (علی قزوینیان و روزبه خوشنودی) شاه نامه سپند را پیشکش کردم.
سپس استاد امیر صادقی به همراه بانوفرنگیس توسی داستان رستم و اشکبوس را روایت کردند که با استقبال فراوان میهمانان و تشویقهای پیاپی آنها همراه بود.در نگاه استاد صادقی و بانو توسی مهر بود...مهر به ایران بزرگ...اجرای بسیار زیبایی داشتند...
در پایان بسیاری از پدران و مادران خواستار آموزش شاه نامه خوانی برای فرزندانشان بودند که آنها را برای تابستان به کانون دعوت کردیم.خیلی خوشحالم که نخستین برنامه فرزندان پاکی و راستی در آموزشگاهی که بنام استادهشترودی به ثبت رسیده برگزار شد.از زمان کودکی که دیدگاههای ایشان را درباره بشقاب پرنده ها خوانده بودم تا امروز همیشه دوستدار ایشان بودم و امیدوارم فرزندان این سرزمین همچون ایشان به جایگاههای بلند دانش در جهان برسند.
شوربختانه ایرانیان آشنایی زیادی با این دانشمندبزرگ ندارند. روانش به سپنتامینو.
پاینده فرزندان راستین ایران بزرگ
واپسین هخامنشی
فرزندان پاکی و راستی
با همیاری همدیگر
فرزندان خود را با شکوه و پیشینه ایران بزرگ آشنا کنیم
فرزندان ایران بزرگ
فرزندان پاکی و راستی
ده نشست پیاپی در ده آموزشگاه دوره راهنمایی و دبیرستان
سعادت آباد و شهرک غرب
آشنایی فرزندان برومند ایرانی با راستی و راستگویی از زبان فردوسی بزرگ
اجرای شاه نامه خوانی و آشنایی نوجوانان با پهلوانان ایرانی
برگزاری مسابقه ایران شناسی
و پیشکش کتاب های ایرانشناسی و شاه نامه به فرزندان نوجوان
این برنامه ها را در پاییز و زمستان هم ادامه خواهیم داد
کوشش ما برای برگزاری این برنامه در همه آموزشگاه های تهران
آغاز از شانزدهم اردیبهشت ۱۳۸۹خورشیدی
ازناشران و ایراندوستان خواهشمندیم با همیاری خود در پیشکش کتاب به نوجوانان
کانون فردوسی بزرگ
را یاری کنند.
پاینده فر ایرانیان
پاینده ایران بزرگ
مجموعه شهربانو
به آگاهی هموندان می رساند برگزاری دوره های آموزشی
شاه نامه فردوسی بزرگ
و
کارگاه پیشینه فرهنگ و هنر ایران بزرگ
هر هفته روزهای مهرشید(یکشنبه)
۳ تا ۵ پسین
به نشانی: سعادت آباد - بالاتر از میدان کاج - خیابان عبقری دوم - بوستان شقایق - مجموعه فرهنگی شهربانو برگزار خواهد شد
پاینده ایران بزرگ
نشست نخست۸۹
شاه نامه
دکتر امیرحسین ماحوزی
استاد امیرصادقی و فرنگیس توسی
میهمان ویژه: داودنصیری(جهانگردایرانی)
روز۲۵فروردین ۴تا۶پسین
شهرک غرب-خیابان ایران زمین شمالی-روبروی بیمارستان بهمن-فرهنگ سرای پورسینا
ورود برای همگان آزاد می باشد
هموندان کانون فردوسی بزرگ
میتوانیدبا خرید کتاب ( زایش و بالش ) نوشته داود نصیری
در روز ۲۵فروردین به کانون یاری برسانید.
کانون فردوسی بزرگ ۸۹
با یاری (مهربخشاینده)
با یاد استاد سخن پارسی (فردوسی بزرگ)
با یاد دلاور سیستان(یعقوب رویگر)
با یاد جانباختگان هشت سال جنگ با تازیان بعثی
برنامه های کانون فردوسی بزرگ
۱- واپسین تیرشید(چهارشنبه) هر ماه خورشیدی
نشست ماهانه - گاه ۴ تا ۶ پسین در
تالار فرهنگ سرای پورسینا
۲۵فروردین
۲۹ اردیبهشت
۲۶ خورداد
۳۰ تیر
۲۰ امرداد
۲۵ شهریور
۲۸ مهر
۱۹ آبان
۱۷ آذر
۲۲ دی
۲۷ بهمن
۲۵ اسفند
۲-با همیاری شورایاری محله۴ (مدیریت )ناحیه۱منطقه۲شهرداری برگزاری مسابقات فوتسال با نام جام فردوسی بزرگ (تیرماه) با حضور تیمهای ورزشی منطقه ۲شهرداری و انجمنهای فرهنگی
۳-با همیاری شورایاری محله۴ (مدیریت )ناحیه۱منطقه۲شهرداری برگزاری شاه نامه خوانی در ۱۰ مدرسه دوره راهنمایی و دبیرستان(اردیبهشت ماه و خورداد ماه) در پاییز و زمستان هم برگزار خواهد شد
۴-با همیاری پایگاه پژوهشی هخامنشیان برگزاری نخستین جشنواره هنگامه خوانی و معرفی روایتگران جوان شاه نامه و تقدیر از روایتگران کهن سال (۲۳ اردیبهشت تا ۲۵ اردیبهشت) همراه با بزرگ یاد استاد جاویدان سخن پارسی
۵- هفتم آذر سالروز کانون فردوسی بزرگ و بازدید سه روزه هموندان از آرامگاه فردوسی بزرگ در توس(ششم-هفتم-هشتم آذر)
...به صلابت ایران جوان!
همه جان و تنم: وطنم وطنم وطنم...
شهرک غرب-ایران زمین شمالی-روبروی بیمارستان بهمن
فرهنگ سرای پورسینا
برای جوانان ایرانی
به آگاهی هموندان کانون فردوسی بزرگ و دوستداران شاه نامه (۱۸ تا ۳۰ ساله)میرسانیم در صورت حضور در نشست روز ۱۹ اسفندماه کارت تخفیف خرید شاه نامه و کتاب های ایران شناسی به آنها تقدیم خواهد شد.
و در سفرهای کانون در سال آینده جوانان از تخفیف ویژه برخوردار میشوند.
با یاد شهیدان هشت سال دفاع مقدس
فر جوان ایرانی را میستاییم
نشست اسفندماه فردوسی بزرگ
نام فردوسی چنان خورشید باد
سد هزاره یاد او جاوید باد
واپسین نشست کانون فردوسی بزرگ در سال ۱۳۸۸خورشیدی
تراژدی و حماسه
سخنران : دکتر حبیب نبوی
اجرای شاه نامه خوانی : استاد امیر صادقی
گاه : چهار تا شش پسین روز ۱۹ اسفند
جایگاه: - شهرک غرب - خیابان ایران زمین شمالی - روبروی بیمارستان بهمن
فرهنگ سرای پورسینا - تالار بزرگ
ورود برای همگان آزاد و رایگان میباشد.
برنامه های کانون فردوسی بزرگ
کانون فردوسی بزرگ درپاییزسال۸۶شکل گرفت.البته درابتداطرح تشکیل کانون به صورت کانون ایرانشناسی بودامافرهنگ سرای قانون این طرح رانپذیرفت و تاکیدبرتشکیل کانون برپایه شخصیت های بزرگ ایرانی راداشت و ما به سرعت کانون فردوسی بزرگ راتشکیل دادیم که ابتدا فقط کانون فردوسی نامیده میشد وباپیگیری دبیرکانون نام فردوسی بزرگ رسمیت پیداکرد. یک برنامه سه ساله برای اجرای شاه نامه شناسی بویژه برای کودکان ونوجوانان ارایه شدکه متاسفانه بدلیل مشکلات مالی وجدی نگرفتن برنامه های کانون ازسوی فرهنگ سرا به صورت پراکنده تعدادی از این برنامه ها اجراشد.خوشبختانه با حمایت ریاست محترم فرهنگ سراآقای دکترکیهان محمدخانی از پاییزوزمستان ۸۷ کلیه هزینه های نشستهای ماهانه کانون فردوسی بزرگ پذیرفته شد.وتاامروزاین حمایت همچنان ادامه دارد.البته هنوزبیشترهموندان کانون علاقه به هفتگی شدن این نشستها همچون سال اول تشکیل کانون دارندکه امیدواریم درسال نو این چنین گردد. هفتم آذر۱۳۸۶نخستین نشست با باشندگی استادامیرصادقی و ده تن ازدوستان آغازگردید.هفته دوم آقای امیدعطایی ازشاه نامه پژوهان جوان سخنرانی نشست رابرعهده داشتند.ویک هفته درمیان این دوبزرگوارکانون رایاری نمودند.درادامه کارنشستهای استادصادقی به طورهرهفته به صورت آموزش روخوانی شاه نامه برگزارشدوبااستقبال زیادی روبرو شد.امامسولان فرهنگ سرا تالاراصلی فرهنگسرا رابه نشستهای شاه نامه اختصاص نمیدادند .نشست کانون درحیاط فرهنگ سرا وسپس به پشت بام فرهنگسرامنتقل گردید.دراوج گرمای تابستان! کلاسهای کوچک فرهنگسرا گنجایش بیست تن رادارندوما به ناچار در پشت بام فرهنگ سرا شاه نامه میخواندیم! مهر به فردوسی و ایران بزرگ باعث شدبا همه مشکلات فراوانی که در ادامه کاربرای کانون پیش میامد دوستداران شاه نامه مارا تنها نگذاشتند وفرهنگسرا با پذیرش رسمی برنامه های شاه نامه در برنامه های اصلی سالانه فرهنگسراموافقت کرد و هرماه همایشی درباره شاه نامه برگزارمیگردد.
گزارش ها و فرتورهای برنامه های پیشین در آینده در تارنگار به نمایش درخواهدآمد.درسال۱۳۸۹خورشیدی چهارده برنامه با حمایت فرهنگ سرا در شورای مرکزی کانون به تصویب رسیده است.
دوازده برنامه در واپسین چهارشنبه هرماه ساعت چهار در تالاربزرگ فرهنگ سرا برگزارخواهدشد و هرسه ماه یکبار سخنران و شاه نامه خوان برنامه تغییر خواهندکرد. درهفتم آذرماه سالگرد کانون فردوسی بزرگ را خواهیم داشت و در اردیبهشت ماه برنامه های ویژه بزرگ یاد فردوسی بزرگ را در پیشگاه شما دوستداران تمدن همیشه جاوید ایران بزرگ خواهیم بود.درصورت هماهنگی ریاست جدید فرهنگ سرا جناب آقای بهنام خادم نشست های ماهانه به هفتگی تغییر خواهد کرد. با توجه به حضور حداقل سدوبیست تن هموند و دوستدار شاه نامه در هر برنامه امکان آموزش روخوانی در کلاس های فرهنگ سرا وجود نخواهد داشت و اگر تالاربزرگ در اختیار کانون باشد این دوره آموزشی را همچون گذشته اجرا خواهیم کرد.
سپاس «کانون فردوسی بزرگ» از «دکترمحمدخانی»
با پایان یافتن دوره مدیریت جناب آقای دکترکیهان محمدخانی درفرهنگ سرای پورسینا مراسم خداحافظی ایشان در روز دوشنبه دهم اسفندماه ۸۸ درساعت چهار در تالاربزرگ فرهنگ سرا برگزار خواهدشد.
کانون فردوسی بزرگ از زحمات ایراندوستانه ایشان بسیارسپاسگزارمیباشد و اطمینان دارد ایشان در هر کجا که باشند خدماتشان را به فرهنگ همیشه جاویدایران بزرگ انجام خواهند داد.
با آرزوی تندرستی برای ایشان از هموندان کانون فردوسی بزرگ دعوت میکنیم در این مراسم شرکت داشته باشند.
نشست ۲۱ بهمن ۸۸
بنام خداوندجان وخرد
درنشست ۲۱بهمن ۸۸کانون فردوسی بزرگ جشن اسفندگان(سپندارمذگان)به بانوان و دوشیزگان هموند شادباش گفته شدوبه آگاهی دوستان رسیددرصورت دراختیارگذاشتن تالار فرهنگ سرای ابن سینا به کانون فردوسی بزرگ درروزبیست ونهم بهمن این جشن برگزارخواهدشد.وتاکید بسیاربه هموندان که درتبلیغ این جشن کهن کوشا باشندو به جشن بیگانه ای که متاسفانه درکشور رواج پیداکرده توجهی نکنند. دراین برنامه دکترحبیب نبوی درباره فن بیان درشاه نامه بسیاردلپذیرواستادانه سخنرانی کردند وسپس استاد امیرصادقی به همراه دوشیزه فرنگیس توسی بسیارزیبا داستان رستم واشکبوس را اجراکردند.این برنامه با حضورسد و شست تن از هموندان ودوستداران شاه نامه ازساعت چهارتا شش وبیست دقیقه در تالاربزرگ فرهنگ سرای ابن سینا(پورسینا) برگزارگردید.
نشست بهمن 1388
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شاهنامه
سخنران: دکتر نبوی
شاهنامه خوان: استاد امیر صادقی
در باره : فن بیان در شاهنامه
چهارشنبه ۲۱ بهمن
ساعت 16
آدرس: شهرک قدس(غرب)، خیابان ایران زمین شمالی، فرهنگسرای ابن سینا
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کانون ایران بزرگ تا پایان بهمن ماه در فرهنگسرای رسانه نشستی نخواهد داشت.
شاهنامه خوانی استاد امیر صادقی
در نشست 16/10/1388 کانون فردوسی بزرگ در فرهنگ سرای ابن سینا استاد امیر صادقی حضور یافتند. استاد ابتدا در به سخنرانی در باره ی فردوسی و شاهنامه پرداختند و پس از آن بانو فرنگیس توسی را به حاضرین معرفی کردند. آن بانو ی دانشجوی بزرگوار از دو سال پیش دانشجوی استاد هستند که با همکاری استاد به نقالی پر شور داستان رستم و اسفندیار پرداختند. در پایان استاد صادقی با نقالی بسیار پر شکوه ،داستان ضحاک مار دوش و فریدون و پسران را باز گو نمودند. حاضرین از جای برخاستند و با دست زدن های طولانی و بلند خود به تشویق استاد و دانشجو پرداختند.
نشست کانون فردوسی بزرگ
شاهنامه
سخنران: دکتر نبوی
با شاهنامه خوانی استاد امیر صادقی
چهارشنبه ۱۶دی
ساعت 16
آدرس:شهرک قدس(غرب)،خیابان ایران زمین شمالی، فرهنگسرای ابن سینا
خرد و سروش در شاهنامه- کانون فردوسی در فرهنگسراابن سینا
خبر از خبرگزاری کتاب ایران
استاد ادبیات دانشگاه:
ستیز با اندیشه، رسالت حاکمیت زمان فردوسی بود
یک استاد ادبیات دانشگاه در نشست «خرد و سروش: در شاهنامه فردوسی» گفت: در روزگار فردوسی سخن گفتن از سابقه فکری و نظری ایرانیان نه تنها متعارف نبود، بلکه جرم به‌حساب می‌آمد. اندیشمندانی که در آن روزگار حول ایرانی بودن می‌اندیشیدند، اندیشه‌های زیر زمینی و پنهانی داشتند. در عصر فردوسی ستیز با اندیشه، رسالت حاکمیت زمان بود._
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، دکتر حبیب نبوی استاد ادبیات دانشگاه در نشست «خرد و سروش: رهنمون اسطوره‌های شاهنامه» گفت: ایران در آن زمان در اوج تاخت و تاز ترکان و تازیان قرار داشت. ترکان غزنوی از شمال شرقی و خلیفه‌های بغداد از جنوب غربی، ایرانیان را در تنگنایی قرار داده بودند که سخن گفتن از پیشینه این سرزمین، گناهی نابخشودنی بود. در آن عصر، مذهب جبری‌گری در ایران متداول و متعارف بود.
وی که عصر روز چهارشنبه (18 آذرماه) در فرهنگسرای ابن‌سینا به کوشش کانون ایران بزرگ سخن می‌گفت به حکومت‌های آن دوران تاریخی اشاره کرد و افزود: حکومت‌ها نیز از این شیوه تفکر پشتیبانی می‌کردند. بهره‌مندی از قرآن و رجوع به باطن قرآن، امر ممنوع و نامعقولی به شمار می‌رفت. در آن روزگار مردم باید به ظاهر و سطح قرآن اکتفا می‌کردند.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: در ایران، مهاجمان بغداد به یک شیوه بر مردم می‌تاختند و ترکان غزنوی به شیوه‌ای دیگر. هر دو مهاجم نیز مصلحت و منافع مشترک داشتند و پاسدار موقعیت هم بودند. محمود غزنوی مزدکیان، زرتشتیان و اهل تشیع را جست‌وجو می‌کرد تا تحویل خلیفه بغداد بدهد. او، به حکم خلیفه بغداد، ایرانیان را تحت تعقیب قرار می‌داد تا پایگاه حکومتی و جایگاه خود را تثبیت کند. لذا نشانه ایرانی بودن پنهان و متروک بود. ایرانی در حاشیه و ناگزیر بود یا خود را ترک معرفی کند یا تازی، تا از گزند حکومت‌گران در امان باشد.
وی به کتاب‌سوزی‌ها اشاره کرد و یادآور شد: بسیاری کتاب‌سوزی در ایران را انکار می‌کنند و بر این باورند که مهاجمان مرتکب چنین کاری نشدند. اما آن چه مشخص است ایرانیان در گذر تاریخی خود، بی اثر مکتوب نزیسته‌اند. شاهنامه نیز بدون سابقه فکری نیست و یک‌باره متولد نشده است. وقتی شاهنامه را می‌خوانیم، می‌بینیم که از هزاره‌های پیشین گزارش می‌دهد. این گزارش‌ها سینه به سینه منتقل نشده‌اند.
نبوی در ادامه سخنانش گفت: هرچند در آن روزگار فرهنگ شفاهی رواج داشت، اما ایرانیان بدون فرهنگ مکتوب نبودند. مردم این مرز و بوم منش و مرام شهروندی داشتند و مدنیت را می‌شناختند. مدنیت نیز تحقق پیدا نمی‌کند مگر آن که آن ملت اثر مکتوب داشته باشد. پیداست بلایی بر سر سابقه میراث مکتوب ایرانیان آمده است. این بلا در قالب یک کتاب‌سوزی بوده و این فاجعه بی گمان اتفاق افتاده است.
وی افزود: فردوسی بارها از «گویندگان باستان» نام می‌برد. باید پرسید که این گویندگان چه کسانی بوده‌اند؟ امکان ندارد که شاهنامه در خلاء به‌وجود آمده باشد. کتابی که چنین صلابت، غنا و اصالتی دارد، مالامال از اندیشه‌های اجتماعی و روان‌شناسی است و بازگوکننده روان تاریخی یک ملت است، حتما پشتوانه مکتوب و نوشتاری داشته است. فردوسی خود می‌گوید «پی افکندم از نظم کاخی بلند». خشت و مصالح این بنای باشکوه از اندیشه‌ها و میراث مکتوب باستانی ایرانیان پدید آمده است.
نبوی به فردوسی اشاره کرد و گفت: فردوسی دهقان‌زاده بود. یعنی انسانی که به رابطه‌های دینی حکومت ترک تبار غزنوی نگرویده بود و مجال آن را داشت که درباره حادثه‌های دردناک و تراژدی تاریخ ایران به تامل بیندیشد. اندیشه‌ورزی ویژگی برجسته اوست. در عصر فردوسی شمار ایرانیان به 140 میلیون نفر می‌رسید.
وی افزود: در آن زمان هنوز تلاش و گسست دوره‌های بعد پدید نیامده بود و دامنه مرزهای ایران گسترده‌تر از امروز بود. درست است که همه این 140 میلیون، اندیشه‌ورز نبودند، اما همان تعداد اندیشمندانی که وجود داشت، می‌دانستند که باید به سوی خرد و اندیشه روی بیاورند و به ستیز با حکومتی بپردازند که با اندیشه سر سازگاری نداشت.
این استاد ادبیات خاطرنشان کرد: چند گروه از ایرانیان بودند که برای سربلندی ایران می‌کوشیدند، زرتشتیان، مزدکیان و شیعیان. در نهایت شیعیان بودند که توانستند دامنه اندیشه را بگسترند و زمام حاکمیت را در حوزه دیانت، در ایران، به‌دست گیرند. در واقع مجال تشیع بیشتر از دیگران بود و شرایط برای گسترش تشیع در ایران مناسب‌تر بود. تشیع توانست با سابقه اندیشه ایرانی انس بگیرد و با آن مخالفت نکند. به همین سبب بود که روح عربیت امویان و عباسیان در روان ایرانیان انس و الفتی پیدا نکرد.
وی افزود: در میان گروه‌های ایرانی روزگار فردوسی، طبقه دهقانان بیشتر به اندیشه‌ورزی توجه می‌کردند. فردوسی نیز که از این طبقه بود، در سرآغاز شاهنامه می‌گوید «به نام خداوند جان و خرد». وقتی او چنین می‌گوید انگار علیه اندیشه جبرگرای زمانه‌اش عصیان می‌کند. بعضی از متعصبان که در یک نقش بسته و گره خورده به سر می‌بردند و دچار انقباض فکری شده بودند، نمی‌توانستند با چنین اندیشه‌ای سازگار باشند.
این ادیب خاطرنشان کرد: در چنین عصری که اندیشه‌ورزی گناه است و فکر جبرگرایانه حاکم است، شاهنامه بلندترین قله اندیشه به‌حساب می‌آید. فردوسی دهقان‌نژاد، متوجه بود که در زمانه‌ای که قحط اندیشه است و رگ اندیشه‌ورزان زده می‌شود، باید بذر اندیشه و خرد را بپاشد.
وی افزود: از آن پس است که می‌گوید «نمیرم از این پس که من زنده‌ام/ که تخم سخن را پراکنده‌ام». چرا که می‌داند که موجودیت او در کلماتش دوام و استواری پیدا کرده است و «بذر سخن» را پراکنده است. به همین سبب بود که اعراب پس از پدید آمدن شاهنامه نتوانستند زبان خود را جایگزین زبان فارسی کنند. اگر شاهنامه وجود نداشت، این اتفاق می‌افتاد.
در پایان نشست شاهنامه‌شناسی گروهی به اجرای موسیقی پرداختند و برگزاری انتخابات «کانون فردوسی» پایان‌بخش این برنامه بود.
نشست کانون فردوسی
|
خرد در شاهنامه |
سخنران: دکتر قدمعلی سرامی |
زمان : چهارشنبه هفتم اسفند هنگام:10 تا 12 بامداد |
مکان : فرهنگسرای ابن سینا |
تهران، شهرک غرب - فاز 1 - خیابان ایران زمین شمالی - روبروی باغ خوردین |